Kerkenpaden vormden vanaf de Middeleeuwen de kortste verbinding naar de kerk of de school. Zo liepen de kinderen van de Noordhoorn bij Sion door de Woudse Polder naar ’t Woudt. De kerken van ’t Woudt en Schipluiden waren verbonden door de Voddijk. Kerkgangers uit Abtswoude gebruikten de Tanthofkade om de kerken van Den Hoorn, Hodenpijl en Schipluiden te bereiken. Door de Kerkpolder liepen diverse paden. Bekende kerkenpaden in Maasland zijn nog altijd het Doelpad en het Dijkpolderpad. Via het Kralingerpolderpad kon in het verleden de kerk van De Lier bereikt worden.

Jacques Moerman leidde als voorzitter van het museum de opening van de tentoonstelling in met enkele teksten van Maarten ’t Hart en Annie van Zwarte Wout, die beiden over het Doelpad hebben geschreven. Vanuit de Duifpolder moesten de kinderen tot in het midden van de vorige eeuw een uur lopen naar de school in Maasland. Naast de kerkenpaden, die op fraaie banners worden belicht, wordt in de tentoonstelling ook aandacht besteed aan de kerken, de scholen, de dieren in de polder en het waterschapsbestuur. Het is een heel afwisselende expositie geworden met prachtig oud- en nieuw beeldmateriaal en toepasselijke attributen.